Nieuws

In de PGS 33-1 LNG vulstations staan onder meer de ontwerpeisen die worden gesteld aan de installatie, de toegepaste componenten en de gebruiksomstandigheden. Daarnaast zijn interne en externe risico's en veiligheidafstanden belangrijk. Ook de bevoorrading en de daarbij behorende procedures zijn beschreven. Deze PGS zal als richtlijn worden toegepast door marktpartijen, vergunningverleners en toezichthouders en kan daarmee een belangrijke bijdrage leveren aan het uitrollen van een (inter)nationaal LNG netwerk. Hiermee wordt een bijdrage geleverd aan het behalen van de (inter)nationale duurzaamheidsdoelstelling.

De nieuwe PGS-richtlijn is opgesteld door experts uit het bedrijfsleven (VNO-NCW, MKB Nederland), en overheden (brandweer, provincies (IPO), gemeenten (VNG) en Arbeidsinspectie). Vloeibaar gemaakt aardgas, Liquified Natural Gas (LNG), is een sterk opkomende brandstof voor de transportsector (zowel wegvervoer als binnenvaart) aangezien LNG een hoge energiedichtheid heeft en relatief lagere uitstoot aan luchtvervuilende stoffen.

Ook in de ons omringende landen is LNG als transportbrandstof aan een opmars bezig. De Nederlandse PGS richtlijn zal mede als basis dienen voor het komen tot Europese afspraken. De techniek van vulstations was reeds beschikbaar en de voertuigen/vaartuigen worden steeds meer leverbaar. Echter waren in Nederland tot op heden geen formele richtlijnen voor het ontwerpen, realiseren en beheren van LNG vulstations.

Ondertussen wordt door de betrokken private en publieke partijen gewerkt aan PGS 33-2 waarin aanvullende richtlijnen voor LNG bunkerstations worden vastgelegd.

Bij het opstellen van een nieuwe PGS-publicatie zijn alle belanghebbenden voor een bepaald onderwerp betrokken. De grootste kracht is dat de PGS-beheerorganisatie hierbij een intermediair is tussen overheid en bedrijfsleven en tussen Rijksoverheid en provincies en gemeenten. De nieuwe PGS biedt vervolgens een handreiking voor bedrijven om binnen het kader van de wetgeving te voldoen aan de laatste stand der techniek. De voorschriften in de PGS bieden als het ware een vertaling van de wetgeving naar de praktijk.

Deze zelfde PGS wordt ook gebruikt bij het vergunnen van een inrichting. Gemeentes, provinciën, of tegenwoordig Regionale Uitvoeringsdiensten (RUD’s) nemen voorschriften over om deze in vergunningen op te nemen. Het bedrijfsleven en de overheden zijn het immers al eens over deze voorschriften. Zonder PGS kan dat een veel moeizamer en langduriger proces zijn, waar bedrijf en bevoegd gezag lange discussies kunnen hebben over de stand der techniek en moeite hebben de juiste expertise te vinden. Bovendien ontstaan er grote verschillen in het land in de eisen die in de vergunning worden opgenomen.

Op haar beurt kan de Rijksoverheid verwijzen naar PGS vanuit wetgeving (bijvoorbeeld bij het Activiteitenbesluit). Pas als de vergunningverlener of de Rijksoverheid PGS voorschriften overneemt of ernaar verwijst krijgen deze een wettelijk karakter. Zo werd eerder voor gecomprimeerd aardgas de PGS 25 (aardgas-afleverinstallaties voor motorvoertuigen) vastgesteld en deze is ondertussen ook aangewezen als BBT-document.